Books are everything

Ik weet niet zo goed wat ik van dit boek vind.
 Ik vind de wereld waarin dit boek zich afspeelt heel vaag. Het is niet duidelijk  in welke tijd het verhaal plaatsvindt want je krijgt helemaal niks te weten over de wereld buiten het laboratorium.
Ik vind dat het boek overkomt als een boek dat extra is in een serie.
De schrijfstijl vond ik heel prettig en ik had het boek zo uit. Dat is ook wel te begrijpen omdat het boek 269 bladzijden en een heel groot lettertype heeft.
Ik snap er niks van dat de mensen in het laboratorium mensen muteren zonder dat de baas (Eve’s moeder) dat weet. Dat kan toch niet dat er twee verdiepingen zijn waar haar moeder helemaal niks van weet. Ook vind ik het heel raar dat Eve niet een moment vermoed dat Adam echt gecreëerd word. Als iedereen zou zeggen dat het puur hypothetisch is zou ik daar wel aan gaan twijfelen.
Ik vind het ook zeer vreemd dat Eve helemaal verliefd wordt op Adam ook al heeft hij echt het brein van een peuter. Hij kan absoluut geen gevoelens inschatten en hij zegt alles meteen. Hij komt op mij over als een puppy die achter Eve aan dribbelt.
Dit boek vond ik over het algemeen heel erg tegenvallen maar ik heb het wel met plezier gelezen. Het was een heel luchtig boek.

Wat een geweldige serie is dit toch. Zo ontzettend verfrissend en verrassend. Heel het boek zit vol met onverwachte wendingen.

Ik begin me steeds meer te irriteren aan Juliette. Ze zit zo vol met zelfmedelijden en is hele tijd bang dat ze iemand pijn doet of kwetst en juist daarom kwetst ze zo veel mensen. Ze houdt alles geheim ook al kan ze andere mensen met de informatie helpen. Ik vind wel dat ze steeds leuker word naarmate het boek vordert ze krijgt steeds minder zelfmedelijden.

In dit deel krijg je een totale andere kijk op Warner. Je komt erachter hoe erg hij is mishandeld en gekleineerd door zijn vader en dat hij ontzettend verliefd is op Juliette. In Vrees me vond ik hem ontzettend egoïstisch maar langzaam aan begint hij steeds menselijker te worden. Ik begrijp alleen niet waarom hij zijn vader niet vermoordt ook al weet hij dat zijn vader Juliette wil vermoorden. Ik had verwacht dat zijn liefde voor Juliette wel zo groot zou zijn dat hij tegen zijn vader in durft te gaan.

Het brak echt mijn  hart toen je erachter kwam dat Adam Juliette eigenlijk helemaal niet kan aanraken en dat het energie uit hem slurpt. Vooral dat hoe betere band hij met haar krijgt hoe gevaarlijker het wordt vond ik echt heel treurig.  Ik snap alleen niet dat Juliette niet eerlijk tegen Adam was en zei dat ze nog steeds heel veel van  hem houd. Nu was Adam heel erg gekwetst en snapte hij er helemaal niks van. Maar ik vond het ook stom dat Adam een hele tijd niet eerlijk was over zijn gave.

Ik vind het een hele leuke ontwikkeling dat Juliette op Warner verliefd wordt. Alleen snap ik niet zo goed dat ze bijna met hem in bed ligt en dan dringt het pas tot haar door dat ze Adam hier mee kwetst. En dan zegt ze allemaal dat ze haar keus al heeft gemaakt maar toch kiest ze dan niet voor iemand?!?!

Ik vind Kenji zo’n leuk personage. Hij is echt zoals ik me een beste jongens vriend of een grote broer voorstel. Hij is zo aardig tegen Juliette ook al verdient ze het helemaal niet. Zij behandelt hem echt heel slecht en pas als Warner hem met zijn gave bijna vermoordt beseft ze pas hoe veel Kenji voor haar betekent.

Ik heb gemengde gevoelens over dit boek. Aan de ene kant vond ik het ontzettend saai maar toch bleef ik lezen. De eerste 300 bladzijdes gebeurt er niet echt veel, Grace is een wolf, Sam is verdrietig en Cole zoekt een remedie. Maar om een of andere debiele reden is hij alleen maar naar een middel aan het zoeken om in een wolf te veranderen. Wat heb je daar nou aan!!

Het wolven aspect intrigeert me ontzettend en ik ben helemaal geobsedeerd door ze. Sam en Grace zijn hele saaie karakters en ze ondernemen nooit actie. Isabel vond ik in dit boek heel leuk maar ze handelde ook zeer egoïstisch.

Het werd wel steeds spannender ook al gebeurde er niet heel veel. Ik denk dat het ligt aan de manier waarop het geschreven is, alles is zooo uitvoerig beschreven.

Het einde was wel goed maar wel zeer voorspelbaar. Het lukt Sam en Cole om de wolven te redden uit het bos maar ze worden ingehaald door de helicopter en Beck en andere wolven worden neer geschoten. Sam wordt aangevallen door Shelby en kan zijn eigen boontjes niet doppen. Cole moet in een wolf veranderen om Sam te redden en wordt neergeschoten. Sam, Grace en  de wolven bereiken het Schiereiland.

Maar de bladzijdes daarna vond ik heel erg tegen vallen. Cole leeft toch nog, maar hij vindt geen remedie voor Grace en Sam en dat was het verder geen verduidelijking..

Over het algemeen vond ik deze trilogie heel leuk maar niet super. Het is toch wel een aanrader om zelf te lezen.

Ik vond dit boek wel leuk maar niet heel geweldig.

Ik vond het ook niet zo verhelderend en alles onthullend. Je bent er eigenlijk alleen achter gekomen dat Warner stapel verliefd is op Julliette en dat hij doodsbang is voor zijn vader.

Ik had het niet erg gevonden als dit boekje er niet was.

Ik snap alleen niet helemaal of het Warner nou wel pijn doet als hij Julliette aanraakt of niet dat was een beetje vaag in dit boek.

Wat een geweldig boek!!

De schrijfstijl is zeer uitzonderlijk, heel het verhaal zit vol metaforen  Je zou bijna zelf Julliette kunnen zijn. Zo goed zijn haar gevoelens beschreven.
Ik had nog nooit zo'n boek gelezen het is allemaal zo poëtisch.

De wereld die Tahereh heeft geschapen is heel nieuw en verfrissend.

Ik vind Adam echt een geweldig personage hij is zo lief en teder. Maar om een of andere reden vermoed ik dat Juliette toch voor Warner kiest en dat ze erachter komt dat Adam haar krachten wil gebruiken.

Wat zou de reden zijn dat Adam en Warner haar kunnen aanraken. Ik vermoed dat het is omdat ze alle twee veel om haar geven.

Ik hoop dat de volgende delen ook zo leuk zijn...

Dit deel overtrof Cinder. De wereld was beter beschreven, gedetailleerder en veeel spannender.
Scarlet is echt een veel leuker personage dan Cinder. Ze is grappig, zelfverzekerd, sterk en bad ass. Ze geeft het verhaal veel meer pit.

Haar relatie was heel mooi en gecompliceerd en ik ben benieuwd hoe het verder gaat in het volgende deel. Als ik Scarlet was had ik Wolf nooit vergeven dat hij me verraden had en dat hij mee had geholpen met het ontvoeren van Scarlets oma.

Met Cinder gebeurde er in dit verhaal niet zo veel. Ze vluchtte maar dat was het dan ook ongeveer. Nu lag de boventoon op Scarlets avonturen.

Ik vind Thorne een erg leuk personage. Hij heeft ontzettend veel gladde praatjes maar wel op een leuke manier.
De gemuteerde wolfmannen vond ik zo goed bedacht. Ook omdat ze nog volledig menselijk waren maar toch helemaal dierlijk werden als ze bezeten werden door de thaumaturgen.
Zouden Cinder en Kai nog bij elkaar komen???

Ik vond dit boek verrassend spannend. Het begin was een beetje sloom maar doordat de hoofdpersoon Chloe achter steeds meer duistere geheimen kwam werd het verhaal steeds spannender.
Ik vind de personages in Lyle House geweldig. Ze zijn allemaal heel gecompliceerd en goed uitgewerkt. Iedereen heeft hun eigen duistere geheimen.
Het einde is echt geweldig. Dat Chloe er op het laatste moment achter komt dat haar tante Lauren haar al die tijd heeft verraden.
Het was ook een onverwachte wending dat Derek een Weerwolf bleek te zijn.
Ik vraag me af wat ze in Lyle House uitvoeren.

En is Liz dood of niet???

OMG. Geweldig

Het begon een beetje sloom en saai maar het werd steeds beter.

Cole was echt een leuke personage en hij maakte het verhaal nog treuriger omdat hij zelfmoord wou plegen.
Zou de vader van Isabel de waarheid over de wolven weten? Ik vermoed van wel.

De dood van Victor was zo ontzettend treurig.

Het eind was echt Mind blowing. Zo verdrietig hoe Grace steeds zieker en zieker werd. En uiteindelijk was het Cole die bedacht om haar weer in een wolf te veranderen.
Het eindigt echt met een geweldige cliffhanger.
Zou Sam een remedie vinden??

Dit verhaal vond ik het beste deel.
Eindelijk is Nora minder zwak en komt ze voor zichzelf op. Ik vind het verhaal van hoe Dante hun allemaal bedriegt heel leuk alleen lijkt het heel veel op wat Rixon allemaal heeft gedaan in het tweede deel.
Scott is mijn absolute favoriete personage geworden in dit boek.
Het was een verrassing dat Vee ook een Nephilim is. Van mij had dat niet gehoeven.
Ik vond Nora wel een slechte legeraanvoerder want ze laat iedereen over haar heen lopen.
De uiteindelijke strijd was wel geweldig. Het was hartverscheurend dat Scott stierf.
Ik vond het wel zeer stom dat Patch opeens kan voelen.

Ik lees nu Dreiging van Becca Fitzpatrick.

Scott is echt geweldig